عارفانه

بسم الله الرحمن الرحیم

قسم به خورشید و درخشش آن دلم را چو خورشید درخشان کن و به ماه که پیرو آفتاب آید جانم را پیرو

دلم گردان و به روز هنگامی که روشن سازد ضمیر وجودم را روشن ساز و به شب وقتی فرا گیرد مرا در

آرامش خویش فرا گیر که هراسانم از تاریکی خویش و  آسمانی برایم بنا کن به اندازه ی عرش و زمینم را

به وسعت بهشت قرار ده و نفسم را راست گردان تا با فجور و تقوایی که الهام کردی ، با ضمیری روشن

نیکان را به بهشت وجودم دعوت کنم تا بارش الهام تقوایت را ،بر جانم افزون کنم و با دوستانت جشن

رستگاری بگیریم که نفس ناراست با انتخاب فجور و بارش غضب و گمراهی بهشت ضمیر را جهنم می

کندs.9