غزل (خلیل)

                                       عشق جانان

 

الهی  عشق  جانان  در دل  ماست            رسان  ما  را  بدو  گر از گل  ماست 

ندارد  او  خبر  از  این   دل  زار            که این یک مشکل ازصدمشکل ماست 

اگر روزی به  کنجی جان سپردیم             بدان  جانا   که   جانان   قاتل   ماست 

چراغ دل خموش ازماعجب نیست            که  جز جانان  که  شمع  محفل ماست 

تمام  عمر   دل  خواهان  این  بود            که   قلب  ماه  ما   کی  منزل   ماست 

چه  شب ها  در فراقش  ابر بودیم            که  از  هجر  نگار این  حاصل ماست 

نگه  دارش  خدایا  گر  چه  جانان            جدا  از  ما  و  یادش  در  دل  ماست 

 دوستان عزیز اینم غزلی از خودم   (خلیل)